۱۳۹۱ شهریور ۲۶, یکشنبه

هنوز زود است!

پرنده ی چرخ ریسک یا کُلکاپیس





هنوز برای مردم سالاری/ دموکراسی  و آزادی زود هست برای اینکه؛

همچنان جمهوری ولایت فقیه خرش به آسانی از پل میگذرد بدون دردسر ویژه ای!
همچنان توده های مردم تاغتشان  به سر نیامده تا بریزند بیرون کار جمهوری ولایت فقیه اسلامی را یکسره کنند.
همچنان توده های مردم با این   دین سالاری میسازند و میسوزند.
همچنان پیشروان و رهروان آزادیخواه درگیر خود و پیرامون خویشند و ...
همچنان هیچ باوری ز توده ی مردم به دگرگونی نیست
هیچ امیدی در کوتاه زمان  به آزادی نیست
بیننده هستیم که چیزی نیست!

چیزهایی که در بالا گفتم راستی و ارت بود و خودفریبی است اگه به این زودی بتوان از اسلاگرایی ولایت فقیه جان بدر برد و درگیر چیزی همانند آن با نام های گوناگون اگر ایرانی باشد رسید!
رویارویی هتا گفتاری هم باشد باز در برابر فرمانرانی دینی یا حکومتی دینی آن هم اگر اسلامی باشد بسیار سخت میباشد.
با توده های دین دار که دارای اندیشه های دینی پاکیزه و بهسازی نشده هستند چه میشود کرد!
این آشوب هایی که براه افتاده درباره ی فرتورمان / فیلم اسلام ستیز، چیزی جز برانگیختگی یا هیجان جوانانه بهمراه دین گرای خشک نیست که با هم توفان براه می اندازن !
در ایران  با همین جور کارهایی که آمیزه ای از برانگیختگی کم و بیش جوانانه و دین گرایی بود، روح الله خمینی به رهبری شورش به پیروزی رسید. سپس روح الله خمینی به پشتیبانی کم و بیش همانها هی از اسلاگرایی گفت و گفت و انجام هم داد، خب دیگرانی که  اگر آزادی خواه بودند و یا نبودند چه کردن  و چه می توانستن بکنند! کسی نتوانست چه بسا که نمی توانست کاری دربرابرش بکند که جلوی او را بگیرد!
چرا که توده های مردم با او بودن و دین سالاری خریدار داشت اکنون چی؟! اکنون آن اندازه هست که جمهوری ولایت فقیه اسلامی نیافتد و نابود شود!

رشد آگاهی یافتن از آزادی خواهی و مردمسالاری نزد توده ی مردم آن  زمان کم بود اکنون هم بس نیست!
خواست و امید به اندازه ای که خود توده ی مردم بپاخیزن و کاری بکنند هتا با همه ی گرفتاریهایی  که فرنگی ها درست کردن برای ایران و ایرانی، تا هم اکنون نیست!
به باور من، آغاز جنگ هم به آشفتگی و پیچیدگی های بسیار می افزاید و  خود ایران هم سست و بی بنیه خواهد شد که سرانجامش هم به نظر من گنگ و ناپیدا خواهد بود.
براه افتادن خشم و خشونت بگونه ای که نتوان  به آسودگی به خیابان پا گذاشت چیزی که در سوریه هم اکنون رخ میدهد هیچ خوب نیست و آینده  اش هم اگر خوب باشد با تلخی  بسیار همراه خواهد بود. هرچند که دادن هزینه برای هر چیز ناگذیر است.

·     در پایان؛

امید به زنده بودن جنبش سبز ندارم که هیچ، به زنده شدنش هم باور چندانی ندارم! جنبش سبز به باور من یک جنبشی گزیدمانی/  اتخاباتی بود و گمان نمیکنم یک همچین چیزی سال دیگر پدید بیاید یا بگذارند پدید بیاید!
دوران  قاجاری از هر نظر دوره ی خوبی نبود و آسیب های بسیاری به ایران رسیده بود و نشانه هایش هم امروزه آشکار و پیداست که هتا هستی ایران نزدیک به نیست شدن بود با پیمانهایی همچون 1907، براستی  چی میشود کرد که امروزه آن دوران بد شگون  دوباره سر نرسد همچون دوره ی رضا شاه پهلوی، زمانیکه برخی دندان تیز کردن تا اگر ایران سست شد ایران  را تکه و پاره کنند! و بخش بندیهای خودشان را بکنند! چه استواری هست به آینده! چه میشود کرد تا زمانیکه بد خواهان ایران از درون و برون چشم براهند؟!
این  را میدانم که هر چیز زمان و جایگاه خود را میخواهد یا دارد،  ولی آن زمان و بایستگی هایش کی خواهد بود این را نمیدانم  ولی گمانم بر این است که ماه ها و سالهای پر آشوبی  پیش رو خواهیم داشت.








جهان و جهانیان  همی نیک و پایدار و مهربان باشند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر