چه حسی از دیدن اینها میتوان داشت، میهن دوستی یا ...؟!

سه مرد بختیاری پوش  رو بسوی آرامگاه کوروش دوم هخامنشی بزرگ

دیدن سه مرد بختیاری پوش که رو بسوی آرامگاه کوروش دوم هخامنشی بزرگ به حالت گرامیداشت ایستادن ! چه  حسی به آدم میدهد؟!

این سه مرد خودشان  چه حسی دارند و برای چه اینگونه ایستادن آیا براستی ارج و بزرگداشت کوروش دوم هخامنشی بزرگ است یا تنها حالت شوخی و خوشمزگی و یا برای رُخشی (عکسی) اینگون ایستادن؟!

با نگاه به اینکه شناخت کوروش دوم هخامنشی بزرگ به دوره ی نوین ایران میرسد ولی در همین دوره ی کوتاه  خوب نامور و نام آور نزد ایرانیان میباشد!

کوشش پژوهشگرانی همچون ، رضا مرادی غیاث آبادی درباره ی اینکه کوروش دوم و دیگر شاهان هخامنشی و رویه همرفته ایران پیش از اسلام چندان هم بزرگ و خوب نبوده است{من پیشتر نوشتاری در این باره نوشته بودم}، چه اندازه توانسته بر این باور مردم {نه همه ی مردم ایران }، همان کسانیکه باورمندان  بزرگی پیش از اسلام ایران هستند، هَنایش (اثر، تاتیر) چه بد و چه خوب بگذارد؟!

آیا این حس دلبستگی ، عِشغ وَری یا دوست داشتن به اندازه ای برای برخی کسان هست تا آن اندازه که پرستیدن  نامش باشد آنجوری که رضا مرادی غیاثآبادی میگوید؟!

دیدگاه من این است که هر چیز از برای بودنش، کم و میانه تا بیش در چیستی خود دارد این نکته در هر جایی از زمین و زمان و  جهان  که باشد کارایی دارد. از اینرو، برخی پیدا میشوند که چیزی را دوست دارند بسیار و حالت پرستش کور کورانه و کسانیکه ساده دوست دارند  و کسانیکه کمتر دوستدارند تا کسانیکه همان را بد دارند و... .

به هر روی، پرستیدن آدم یا هر چیزی اگر پی ورزانه(متعصبانه) یا  چشم و گوش بسته باشد از نظر من  ناخوش هست از پادشاه تا پیغمبر و دینوران و دیگر... .

·     در پایان؛

جدا از یاوران و دوستداران  هر چیز و هر کس، بهتر از نظر من این است که هر چیز و هر کس را در زمان  و جایگاه و منش و روشش خودش شناخت و  باور کرد نه جور دیگر، چراکه رفتارها و منش ها و کنش ها واکنشها و چیز ها میتوانند در گذر زمان و گوناگونی جاها ناهمسان  و دگرگون شوند و یا باشند.

یک نمونه ی کوچک در اینباره نگاره ای خسرو پرویز دوره ی قاجاری است که نگارگر خسرو پرویز ساسانی را همانگونه میداند که شاه قاجاری را میداند و این نبود شناخت درستر از زمان و جایگاه هر چیز و هر کس هست که میتواند مایه ناخوشی و سرگردانی شود.

جهان و جهانیان ، نیک و آسوده و مهربان  و پایدار باشند همیشه